ODST 2017: “hoe vaak zijn jullie omgeslagen?”
Door Iris Prummel
Afgelopen weekend was de Open Dutch Skiff Trophy in Bruinisse. Er stonden maar liefst dertien RS500’s ingeschreven en dus hadden we een eigen start en een eigen klassement. Vol spanning stonden we zaterdag af te wachten wat het verdict van de wedstrijdcommissie zou worden. Het waaide namelijk erg hard (windkracht 6 met harde windstoten). Tijdens de briefing werd gezegd dat er sowieso uitstel was tot half één, daarna zou de wedstrijdleider een beslissing nemen of we vandaag gingen varen of niet. Voor de zekerheid gingen we ons om twaalf uur allemaal omkleden, dit was gelukkig niet voor niks want we mochten gaan varen!
Toen Johan en ik door de smalle opening van de haven naar buiten wilden varen, zagen we de eerste ISO al op de rotsen liggen. Gelukkig was de rescue er snel bij, maar de eerste schade van de dag was een feit. Vervolgens voeren we met gennaker, vol in plané naar het startschip. Het was ongelofelijk gaaf om met deze wind te varen, maar het was meer overleven dan goed zeilen. De ene na de andere boot ging om. Eenmaal bij het startschip aangekomen werd al gauw het signaal gegeven dat we toch weer allemaal terug naar de haven gingen. In de haven kwamen we er achter dat er nog meer boten waren met schade. Zo zijn er twee masten kapot gegaan, waarvan één RS500 mast volledig was geknakt. Dit betekende voor Joke en Daniëlle helaas het einde van hun zeilweekend.
Ondanks het feit dat we zaterdag geen wedstrijden hebben kunnen varen waren de meesten van ons toch blij even het water op te zijn gegaan, omdat het heel gaaf was met deze wind te zeilen. Aangezien we zo snel klaar waren met zeilen, begon de borrel al vrij vroeg. Een mooi moment om iedereen (beter) te leren kennen. In de avond was er door Aquavitesse een diner geregeld. Met bijna alle deelnemers hebben we een lekkere lasagne gegeten en nagepraat over het zeilen vandaag “Hoe vaak zijn jullie omgeslagen?”.
Zondag was het met windkracht 2 tot 4 goed zeilweer. Om de gemiste wedstrijden van zaterdag in te halen begonnen we een uurtje eerder, om tien uur was de eerste start al. Gewapend met mueslirepen en flesjes water gingen we opnieuw de Grevelingen op. De eerste wedstrijd was, door de draaiende wind, een gekke wedstrijd. Tijdens het tweede rak omhoog konden we opeens halve wind varen! Om deze reden werd de wedstrijd ingekort, maar de S-vlag op het startschip was slecht zichtbaar. Johan en ik waren als eerste bij de gate en we twijfelden enorm wat we moesten doen. Uiteindelijk besloten we om door te varen. Gelukkig volgde iedereen ons voorbeeld, waardoor iedereen een rondje te veel heeft gevaren en wij onze eerste plek behielden.
Tijdens de tweede wedstrijd was het door de wisselende windsterkte de vraag of je diep moest gennakeren of juist hoog moest varen. Martijn en Thijmen hadden als eerste door dat soaken de beste keus was en voeren naar een mooie eerste plaats. De laatste wedstrijd (vierde) was voor ons de meest spannende. Het verschil tussen team Bruno/Jochem en Johan en ik was maar 2 punten. Het was een duidelijk gevecht tussen deze twee teams en we zochten elkaar op tijdens de race. Het was tot het laatste moment spannend wie als eerste over de lijn zou komen. Uiteindelijk hadden Bruno en Jochem pech dat ze net een dip kregen van een gennakerende 49er. Mede hierdoor gingen wij als eerste over de finish.
Complimenten voor de wedstrijdleiding, want zij hadden geen makkelijk weekend. Het startschip is op zondag zeker vier keer verplaatst door de draaiende wind, maar ze zijn tot het einde doorgegaan om te zorgen dat wij zo veel mogelijk wedstrijden konden varen. Bedankt hiervoor!
Het was een super leuk en spannend weekend. Wij kijken nu al uit naar het nieuwe wedstrijdseizoen!
